Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2017

Όλα λάθος (το σύνθημα της φετινής σεζόν)

Σύντομα θα σε θυμάμαι αλλά δε θα μου λείπεις. Οπότε όσο προλαβαίνω.

Αυτό το ταξίδι της Θεσσαλονίκης είναι χωρισμένο σε 2 κομμάτια. Στο κομμάτι που έλειπες και το κομμάτι που ήσουν εκεί. Το καθένα είχε την ομορφιά του. Και το καθένα είχε τη θλίψη του. Δεν θέλω να αδικώ κανέναν.

Εκτός από 2 μέρη, το τελευταίο μου ταξίδι στη Θεσσαλονίκη είχε και 4 πρωταγωνίστριες.

1) Την πρώην κοπέλα μου
2) Τη νυν (και αεί) κοπέλα μου
3) Τη μέλλουσα κοπέλα μου
4) Τη μέλλουσα γυναίκα μου (you know it babe)

Αν καλοσκεφτείς τους αριθμούς που σου έδωσα, 4 και 7 νομίζω ήταν, θα καταλάβεις οτι δεν περιέχουν κάτι αρνητικό. Το 7 ήταν σχετικά με αυτό που έζησα. Το 4 σχετικά με αυτό που ήθελα να ζήσω.

Αλλά στα κείμενα είμαι καλός, όλοι το ξέρουνε αυτό. Και στους αριθμούς. Και στα κουτιά. Και στα αθλήματα. Και στο τρέξιμο, όπως άλλωστε είδες. Σε άλλα χωλαίνω. Όλοι κάπου χωλαίνουν. Εσύ ξέρεις που χωλαίνω. Κι εγώ ξέρω που χωλαίνεις.

Ή έστω, νομίζω οτι ξέρω.

Τέλος πάντων, έλεγα πως πέρασα στη Θεσσαλονίκη. Βέβαια πιο πολύ με νοιάζει να σου αφήσω μικρά μηνυματάκια σε κειμενάκια μιας και είπες οτι θα τα περιμένεις (τα κειμενάκια, όχι τα μηνυματάκια) για αυτό και δεν μπαίνω στο θέμα και παίζω με λέξεις, ομοιοκαταληξίες και την υπομονή σου.

Ε, ωραία πέρασα, τι θες να πω άλλο; Μπορούμε να μιλήσουμε για σένα τώρα; Μπορούμε να μιλήσουμε τώρα; Έχεις ωραία φωνή, όχι τίποτα άλλο.

Αθήνα θα έρθεις ποτέ; Είμαι πολύ πιο ενδιαφέρων τύπος στο σπίτι μου να ξέρεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου