Κυριακή 14 Μαΐου 2017

Δε με προλαβαίνετε μου φαίνεται

Δεν μπορώ να κοιμηθώ και δεν μπορώ να μείνω ξύπνιος
Δεν μπορώ να σου μιλήσω και δεν μπορώ να μη μιλάμε
Δεν μπορώ να σε σκεφτώ και δεν μπορώ να μη σε σκέφτομαι
Δεν μπορώ να ισορροπήσω και δεν μπορώ να πέσω κάτω
Δεν μπορώ να ακούσω μουσική και δεν μπορώ την ησυχία
Δεν μπορώ να κλείσω τα μάτια μου αλλά με τσούζουν ανοιχτά
Δεν μπορώ να γίνω πιο καλά αλλά χειρότερα δε γίνεται
Δεν μπορώ να σταματήσω αλλά όσο προχωράω μπουρδουκλώνομαι
Δεν μπορώ να πάω για δουλειά αλλά θα πάω
Δεν μπορώ να φάω κι όμως όλο μπουκώνομαι
Δεν μπορώ να γδαρθώ αλλά είμαι γεμισμένος πληγές
Δεν μπορώ να γίνω αυτό που θες αλλά δεν ξέρω και τι θες
Δεν μπορώ να ορμήσω στα τυφλά αλλά ορμάω ο βλάκας
Δεν μπορώ να κάνω τίποτα για σένα αλλά όλο γράφω για σένα
Δεν μπορώ να σου εξηγήσω και για αυτό δεν πρόκειται να καταλάβεις
Δεν μπορώ να μη θες να καταλάβεις αλλά δε θες
Δεν μπορώ να κοιμηθώ και δεν μπορώ να μένω ξύπνιος
Δεν μπορώ να σου μιλήσω και δεν μπορώ να μη μιλάμε
υπνωτικά
ένα τηλέφωνο

έναν ψυχολόγο
να μου λύσει τα προβλήματα
να πάω και να του πω, να, πάρε τα λεφτά μου, λύσε με τώρα, κάνε με καλά
και θα μου πει δεν πάει έτσι
και θα του πω τότε τι χρήση έχεις;

ούτε εκεί προκοπή
πουθενά προκοπή
μόνο για ύπνο θέλω να πηγαίνω τελευταία

δεν μπορώ να κοιμηθώ και δεν μπορώ να μένω ξύπνιος
δεν μπορώ να σου μιλήσω και ευτυχώς δε φταίω εγώ
γιατί το ξέρετε άλλωστε
οι τύψεις θα με φάνε

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου