Τρίτη 15 Μαρτίου 2016

https://www.youtube.com/watch?v=PLFVGwGQcB0

Μοιάζω πάντα να πηγαίνω ψηλαφώντας.

-Ποια αίσθηση θα προτιμούσες να χάσεις;
-Την αφή.

Όχι, όχι την αφή. Χρειάζομαι την όραση και την ακοή για να επιβιώνω, χρειάζομαι τη γεύση και την οσμή για να επιβιώνω, όμως πάνω από όλα χρειάζομαι την αφή για να σε ακουμπάω. Ή πιο σημαντικό ακόμα, χρειάζομαι την αφή για να το νιώθω όταν με ακουμπάς.

Αλλά το ξέχασα. Δε μ' ακουμπάς ποτέ.

Είναι περιορισμένες οι δυνατότητες επικοινωνίας. Μπορώ να απευθυνθώ σε ένα άτομο. Ε, εσύ. Μπορώ να απευθυνθώ γενικά υπονοώντας οτι αναφέρομαι στον οποιονδήποτε διαβάζει. Ε, εσείς. Ή μπορώ να απευθυνθώ στον εαυτό μου. Ε, εγώ. Γιατί δε μου αρκούνε αυτές οι τρεις επιλογές; Δε μου φτάνει να μιλήσω σε σένα, δε μου φτάνει να μιλήσω σε όλους, δε μου φτάνει να μιλήσω σε μένα.

Θέλω να μιλήσω μόνο με σένα. Κάθε μέρα. Και κάθε μέρα.

https://www.youtube.com/watch?v=5eD8GU8cGLo

Μη λυπάσαι που θα 'ρθω, δυστυχώς. Μέχρι κάποια στιγμή που δεν θα ξανάρθω. Μη λυπάσαι που δεν έχω πια λημέρι. Μη λυπάσαι που απ' αυτό θα χαθώ.

Κι όταν σε ρώτησα αν θες αν φύγουμε από δω με κάρφωσες και μου 'φτυσες "σήκω" μουντό.

https://www.youtube.com/watch?v=4gBB6Ydnx1A

ας συγχωρεσει καποιος τα λαθη μου για να μπορεσω να πεσω για υπνο
 λες μ’αγαπας μα θες να πεσεις απ’τη γεφυρα
λεω σ’αγαπω και με μια κίνηση σε ριχνω
μου χες ζητησει να γραψω ένα τραγουδι
για σενα αλλα να μη μιλαει για θανατο
μ’αυτό δε γινεται μωρο μου
αυτό δε γινεται

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου