Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015

Σας πονάει;

Είπα στη φίλη μου την ζωοδόχος οτι έχει 1-2 χρόνια και μετά το μόνο που υπάρχει είναι κατηφόρα. Είναι 18 χρονών. Και νομίζω τη στεναχώρησα. Συγγνώμη για αυτό. Αλλά πάρτο οτι μιλούσα μόνο για μένα βρε παιδάκι μου! Το σώμα μου μετράει ήδη 4-5 χρόνια υποβάθμισης και ντάξει, τελικά ίσως και να μην είναι τα πράγματα τόσο τραγικά. Ναι, η κλεψύδρα τελειώνει αλλά τελειώνει σιγά, και τα 20 λεπτά που θα κάνω να γράψω αυτό είναι ένας κόκκος μόνο, ή και ακόμα λιγότερο. Υπάρχει χρόνος, αυτή είναι η παγίδα του μυαλού. Εφόσον το μόνο που ξέρεις είναι η αίσθηση του να ζεις δεν μπορείς να φανταστείς οτι μπορεί να πεθάνεις. Πάντα θα νομίζεις πως υπάρχει λίγο ακόμα χρόνος, όπως είπε και μια τρελή στη θεατρική. Και ισχύει. Συνήθως υπάρχει. Ή και να μην υπάρχει, ε ντάξει, τίποτα μάλλον δε μετράει τόσο πολύ. Απλά θα σαι στεναχωρημένος ή θα σαι χαρούμενος. Αρχίδια. Όπως φαίνεται δεν έχω καταλήξει αν τώρα που γράφω έχω καλή ή κακή διάθεση. Μου μιλάνε στο viber και αποσυντονίζομαι βασικά.

Ίσως πρέπει να κόψω τις παρέες με τα νέα παιδιά. Με τους μεγάλους μπορούμε να μιλάμε συνέχεια για περασμένα μεγαλεία, όπως με κορόιδευε η Ευαγγελίνα, και να κλαίμε όλοι μαζί. Το βαρέθηκα αυτό μεν αλλά είναι και λίγο αυτό που μ' αρέσει. Πρέπει να νιώθω ένοχος που θέλω συνέχεια παρέα; Αυτό μου είπες. Το σκέφτομαι.

Κανένας όμως δεν είναι σαν την Ειρήνη. Το δηλώνω επίσημα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου