Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

Ξεφτίλες

Και θα συνεχίσω σε άλλο κείμενο για άλλο θέμα. Μ' έπιασε μια τρέλα τώρα που γύρισα και θέλω να γράφω.

Χτες είχα μια αποκαλυπτική συζήτηση. Γνωρίζετε ασφαλώς οτι ετοιμάζω μια ενωτική πρωτοβουλία για να προσπαθήσω να βοηθήσω την κατάσταση, την τραγική κατάσταση που επικρατεί. Χτες, συζητώντας, μια νέα ιδέα δημιουργήθηκε μέσα μου. Ειδικά και μετά από τα διθυραμβικά σχόλια που έχουν αποσπάσει τα αποσπάσματα που έχουν κυκλοφορήσει άρχισα να έχω αμφιβολίες για το αν είναι χρήσιμο αυτό που σχεδιάζω.

Γιατί βλέπετε συνάδελφοι και συνάδελφες παίρνω και ξαναπαίρνω σα δεδομένο οτι αγαπιόμαστε και είμαστε φίλοι. Και χτες με χτύπησε η σκέψη. Αν δεν ήμασταν τι θα έπρεπε να πω στη συγκέντρωση μας; Ίσως η απόσχιση να είναι η σωστή λύση, όχι η λάθος. Ίσως θα έπρεπε να κόψουμε δεσμούς τώρα που έχουμε το θάρρος και τη δύναμη να το κάνουμε. Φοβάστε να αποκοπείτε; Εγώ φοβόμουν πολύ περισσότερο τον προηγούμενο καιρό αλλά δε βλέπω να λειτουργεί τίποτα προς την αντίθετη φορά.

Το τζιμπί σας το φτύνω και αν ήμουν πιο μικροπρεπής θα επέμενα να το αλλάξετε αλλά δε με απασχολεί στ' αλήθεια. Δεν θα μου πει ένα γκρουπ στο φβ ποιοι είναι οι φίλοι μου, δεν θα ταχθώ μαζί με αυτούς που, στο όνομα της νέας τάξης πραγμάτων που αυθαίρετα έθεσαν σα δεδομένη, προσπάθησαν και προσπαθούν να βάλουν, να επιβάλλουν, με τον τρόπο τους, σα νέες ιδέες τις σάπιες, αντιεπαναστατικές, αντιπροοδευτικές, απομονωτικές, οπισθοδρομικές, τις πηγάζουσες από δικές τους ανάγκες και ανασφάλειες ιδέες, προσπαθούν συνειδητά ή ασυνείδητα να θεσμοθετήσουν μια ελευθερία ανειλικρινή και ματαιόδοξη, προσπαθούν να αποκλείσουν όσους δεν συμφωνούν με τον τρόπο λειτουργίας και δράσης τους.

Τέρμα το καλόπιασμα συνάδελφοι και συνάδελφες. Αλλάξτε ρότα γιατί εγώ, και ορισμένοι άλλοι όπως υπολογίζω, δε σκοπεύουμε να αλλάξουμε τόσο εύκολα. Φίλοι και φίλες σε αυτή την κόντρα θα βρεθείτε στην πλευρά των ηττημένων και όταν θα θελήσετε να το αλλάξετε αυτό θα είναι αργά. Πέρα από το μίσος που με διακατέχει για την ανοησία σας δεν τα λέω αυτά χωρίς λύπη ή συμπόνια. Ούτε αρνούμαι τα δικά μου ελαττώματα. Παρόλα αυτά ετοιμαστείτε γιατί έρχονται σεισμοί και δεν θα βρεθούμε σε κοινή πορεία, όπως κι αν το αντιλαμβάνεστε αυτό.

Φτύνω τη νεανική σας ματιά, για μένα νεανική είναι μόνο η επανάσταση και εσείς δεν είστε επαναστάτες. Και αν δεν συμφωνείτε σας έχω τελείως γραμμένους στ' αρχίδια μου. Η σκληρή γλώσσα μου αντιστοιχεί στην ανάλογη στάση μου. Φτύνω τη νεανική σας ματιά γιατί δεν μπορώ καν να σας πω νεανικούς χωρίς να γελάσω, γέρους συμβιβασμένους μπορεί να σας δω πιο εύκολα, και λέτε εμένα γέρο; Δεν υπάρχει πιο νεανικό πράγμα από τη δημιουργία στην οποία προσβλέπω και αναζητώ. Και δεν θα δικαιολογήσω σε κανέναν τίποτα. Εσείς θα έπρεπε να μουρμουρίζετε δικαιολογίες, που παίρνετε την αντίπαλη προπαγάνδα και τη μεταστρέφετε μέχρι να σας γίνει φιλική ώστε να νιώσετε καλύτερα που την αφομοιώνετε. Φτύνω τα "νεανικά" πρότυπα που μου δείχνετε, φτύνω τη "νεανική" κοσμοθεωρία σας που ούτε θεωρία δεν είναι, φτύνω την εκλογίκευση σας, φτύνω την απουσία συνείδησης σας που την παρουσιάζετε σαν καμάρι και σημαία σας, φτύνω τη λατρεία σας στη νεολαία αφού παραγνωρίζετε οτι ένα από αυτά που κάνει τη νεολαία ανώτερη είναι η αποφασιστικότητα και η άνευ σύγκρισης θυσία και αυτοθυσία για το νέο, εσείς, αλήθεια, θυσιάζετε τίποτα "φίλοι" και "φίλες";

Ποια είναι η θυσία σας είπαμε; Ποια είναι η αλλαγή που θέλετε; Γιατί αν δεν θέλετε αλλαγή είμαστε εκ διαμέτρου αντίθετοι. Και αν δεν κάνετε καμία προσπάθεια να την φέρετε, το ίδιο. Η ηλικία που το μόνο που αρκούσε ήταν να υπάρχετε, τελείωσε. Βάλτε μυαλό, αυτή είναι η συμβουλή μου και δεν χρήζει περαιτέρω ανάλυσης.

Βάλτε μυαλό και αφήστε τις μαλακίες, που το μόνο που σας απασχόλησε ποτέ σοβαρά είναι ο έρωτας, το σεξ και τα ναρκωτικά. Πόσες λέξεις χρησιμοποιήσατε τον τελευταίο χρόνο να μιλήσετε για αυτά τα τρία και πόσες για την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο "επαναστάτες"; Η επανάσταση σας λήγει εκεί που μπαίνει ο πούτσος σας ή εκεί που καβλώνει το μουνί σας; Η επανάσταση σας λήγει εκεί που αρχίζει το στρίψιμο του μπάφου; Η επανάσταση αρχίζει μέχρι να κάνει kick in το εμντί και να γουστάρετε σε πάρτυ;

Μπορείτε να με πείτε άδικο, μπορείτε να με πείτε κολλημένο κομμουνιστή και 100 χρόνια πίσω. Γνωρίζετε πολύ καλά αν με απασχολεί ο έρωτας ή αν με απασχολεί η σεξουαλικότητα ή γιατί καταδικάζω τα ναρκωτικά. Μπορείτε να με πείτε οτι θέλετε, το πλεονέκτημα μου ξέρετε ποιο είναι; Οτι πιστεύω στο δίκιο της άποψης μου, δεν αμφιταλαντεύομαι για να πάω εκεί που είναι πιο εύκολα τα πράγματα. Τη γνώμη μου δεν την έχω επειδή μου την είπε το σπίτι μου ούτε επειδή μου την κατασκεύασε η κοινωνία. Σας αρέσει δε σας αρέσει. Θα μου ήταν πιο εύκολο και ίσως να ήμουν και πιο χαρούμενος φορές φορές αν ακολουθούσα εσάς και την πρακτική σας σε πολλά ζητήματα. Θα ήμουν λάθος όμως. Και για μένα συνάδελφες και συνάδελφοι το να είμαι λάθος όταν ο κόσμος έχει ανάγκη το σωστό, είναι έγκλημα, δεν είναι κακό. Με τις υποχωρήσεις και τις αδυναμίες μου θα συνεχίσω να λέω αυτό που νομίζω σωστό, είτε συμφωνώ με το κόμμα είτε όχι, βρωμιάρηδες, οπορτούνες, απολιτίκ χαφιέδες και προβοκάτορες. Λες και με έχετε για βλαμμένο.

Πίσω ξεφτίλες.

Ζήτω το ΚΚΕ ξεφτίλες.

Και όποιος διαφωνεί να μη διαβάζει. Ξεφτίλες.

Άντε γαμηθείτε γεια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου