Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2015

Έργατιά μπροστά, τώρα με σφυριά, χτίσανε στους τοίχους τους όλα τ' αφεντικά



You gotta let the sunshine in.

Κατάλαβα πως έχω μεγάλο πρόβλημα όταν έβαλα τα κλάματα όταν τελείωσε το the office. Και μιλάμε για κλάματα, όχι αστεία. Και κατάλαβα πως έχω πρόβλημα όταν ήθελα να πάρω κάποιον τηλέφωνο και δεν μπορούσα να πάρω κανέναν. Και μάλλον έχω πρόβλημα που αποφάσισα πως το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να εκφράσω τους προβληματισμούς μου εδώ. Είναι ειρωνικό και καθόλου κολακευτικό για μένα που με ειρωνεύομαι που κάνω κάτι και παρόλα αυτά συνεχίζω να το κάνω. Υποκριτικό σχεδόν θα έλεγα. Και έχω προαναφέρει ότι το να λες ψέματα στον εαυτό σου είναι πρώτον αδύνατον και δεύτερον ηλίθιο. Δεν θα βάλω τραγούδια αν και θέλω γιατί τα έχω ξαναβάλει. Επίσης δεν θα βάλω κόμματα γιατί βαριέμαι να πατάω έξτρα πλήκτρα. Back to basics baby ή αλλιώς back to illiterature.

Αφού είδα το τέλος του office λοιπόν και αφού έκλαψα πικρά για τη ζωή μου που περνάει και δεν ακουμπάει πουθενά και τίποτα αποφάσισα να παράξω τέχνη σε όποια μορφή. Ξεκίνησα από τη μουσική. Απέτυχα. Συνέχισα με ποίηση. Απέτυχα. Τα εικαστικά δεν τα έπιασα καν, βαριέμαι και δεν εμφάνισα ποτέ κάτι αξιόλογο ώστε να ξαναπροσπαθήσω τώρα. Κατέληξα στην πεζογραφία ξεχνώντας φυσικά ότι δεν είναι τέχνη να γράφεις προτάσεις όπως και ότι δεν είμαι καλός σε αυτό ένιγουει.

Έφτασα στο παρόν λοιπόν με μια μικρή ανασκόπηση της ημέρας για να δείξω στους φίλους που ενδιαφέρονται για τη συναισθηματική μου κατάσταση ότι η εν λόγω κατάσταση είναι σκατά, τελείως σκατά και αυτό γιατί η ζωή μου είναι σκατά κι αυτό γιατί η ζωή γενικώς είναι σκατά και αυτό γιατί οι άνθρωποι είναι σκατά με πόδια και αυτό γιατί η έλλογη ζωή είναι υπερτιμημένη όπως και η ανθρώπινη νόηση κι το ανθρώπινο «πνεύμα» όπως και τα ανθρώπινα συναισθήματα, η ανθρώπινη λογική και η ανθρώπινη κοινωνία και όλα τα ανθρώπινα, πως αλλιώς μου εξηγείτε εσείς το αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών;

Χα! Πάω στοίχημα πως δεν το περιμένατε καθόλου αυτό. Βασικά είμαι σίγουρος γιατί κι εγώ δεν το περίμενα καθόλου αυτό. Κάποιες φορές με εκπλήσσω ευχάριστα όχι για αυτά που επιλέγω να γράψω αλλά γιατί στ’ αλήθεια κάποιες φορές απλά γράφω χωρίς καθόλου σχέδιο και βγαίνουν πράγματα άκυρα τελείως.

ΥΓ1. Δεν σε ξαναπαίρνω τηλέφωνο ποτέ, ούτε ξανάρχομαι. Μαλάκα.

ΥΓ2. Ζήτω το ΚΚΕ κουφάλες.

ΥΓ3. Μέχρι να πεθάνω κουφάλες.

ΥΓ4. Συγγνώμη για το κουφάλες μικρούλι. Δεν ήταν για σένα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου