https://www.youtube.com/watch?v=vp-hdWEkxL8
https://www.youtube.com/watch?v=rOoCixFA8OI
https://www.youtube.com/watch?v=0klzvRBIeMs
Η πλέιλιστ μου so far.
Η δηλητηρίαση μου όσο ξεθωριάζει, τόσο νιώθω πιο βαρεμένος να σηκωθώ απ'το κρεβάτι. Ορκίστηκα πως δεν θα ξαναφάω από εκεί αλλά και πάλι. Είχα να πάθω αληθινή δηλητηρίαση πάρα πολλά χρόνια, νομίζω παραπάνω από 10. Τότε θυμάμαι ήμουνα διακοπές με τη μαμά μου και τον Αχιλλέα και τα αδέρφια μου (ίσως να έλειπε ο μεγάλος) στην Κουρούτα, πριν γίνει ιν, και είχαν πάει όλα στραβά. Όλα όμως. Κλειδωθήκαμε 2 φορές έξω απ'το αμάξι, έβρεχε συνεχώς, έπαθα δηλητηρίαση και ξερνούσα για 1.5 μέρα σ υ ν ε χ ώ ς
https://www.youtube.com/watch?v=SDTZ7iX4vTQ
κι νομίζω εν τέλει δεν είχε περάσει καθόλου καλά η μαμά μου. Εγώ είχα περάσει αδιάφορα, άλλωστε ήμουν στην ηλικία όπου μου αρκούσε να ήμουνα απλά έξω από το σπίτι, να είχα χώρο να τρέξω και να παίξω και να δω καινούργια μέρη. Για τα αδέρφια μου δεν ξέρω πως πέρασαν, υποθέτω μέτρια προς κακά, εκτός ίσως από τη μικρή που πρέπει να ήταν πολύ μικρή.
Δεν μπορώ να ξέρω γιατί τα θυμάμαι αυτά. Ίσως να φταίει οτι έβρεξε επιτέλους, οτι ξαναέπαθα δηλητηρίαση μετά από τόσα χρόνια, οτι μίλησα με τη μαμά μου σήμερα. Ποιος ξέρει;
Την Πέμπτη ξαναμπαίνω μέσα για 2 μέρες, για να απολυθώ. Είναι σχεδόν αστείο που μετά από τέτοια ταλαιπωρία βαριέμαι τόσο πολύ να ξαναμπώ μέσα στο στρατόπεδο, ακόμα και για λίγες ώρες. Είναι σαν χτες που μέτραγα πάνω από 200 μέρες ακόμα για να φτάσω εδώ που είμαι. Αλλά όλο για τη θητεία μου μιλάω και έχω κουράσει φαντάζομαι.
Πάλι νιώθω την ανάγκη να απολογηθώ για το οτι δεν έχει κανένα περιεχόμενο αυτή η έγγραφη δήλωση. Δεν θα βάλω καμιά μεγάλη κατάθεση ψυχής μέσα στο κείμενο, δεν θα πω πόσο πολύ με μισώ, πόσα ψυχολογικά έχω κλπ κλπ, καταντάνε αηδία άμα τα λες ξανά και ξανά. Πφφφφτ. Με ταυ.
Απλά αποφάσισα να γράψω ώσπου να τελειώσει η πλέιλιστ μου γιατί βαριέμαι. Άρα λοιπόν η συναισθηματική κατάσταση που θέλω να περάσω είναι η βαρεμάρα, χωρίς αυτή τη φορά να τη δηλώσω, αλλά με το να γράψω κάτι βαρετό. Είναι βαρετό και που το εξηγώ. Βαριέμαι παααρα πολύ και ο Κώστας λέει πως οι αληθινά έξυπνοι άνθρωποι δε βαριούνται. Αν ισχύει αυτό πρέπει να είμαι τελείως ηλίθιος. Αλήθεια πως θα συνεχιστεί η ζωή μου; Θα βαριέμαι συνεχώς; Δεν γίνεται αυτό πωπωωωωω δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω αλλά κάτι πρέπει να κάνω! Άμα πιάσω δουλειά θα βελτιωθούν οι βαρετές στιγμές μου αλλά μόνο λίγο.
Το σαββατοκύριακο που πέρασε βέβαια δεν βαρέθηκα καθόλου. Βασικά όλη τη βδομάδα δε βαρέθηκα, ήμουν συνέχεια έξω. Τώρα γιατί βαριέμαι; Μπορώ να βγω αύριο ξέρω γω δεν χάθηκε και ο κόσμος, είμαι πολύ ανυπόμονος ίσως αυτό να φταίει. Χτες πονούσα τόσο που δεν μπορούσα να κοιμηθώ οπότε και έβαλα το 2 να τα ξαναδώ και απόλαυσα τα πρώτα 15 λεπτά (μετά πονούσα και δεν μπορούσα να παρακολουθήσω άλλο) και σκέφτηκα πως αν επιχειρούσα σχέση ομοφυλοφιλική θα ήταν πολύ καλά γιατί νιώθω πως μέ ένα αγόρι θα μπορούσα να συνδεθώ πολύυυ πιο πολύ και να γίνουμε στ' αλήθεια φίλοι και, ε, αν έπεφτε και κανά φιλάκι τι να κάνουμε. Αλλά μπα, δε με τρελαίνει κιόλας η ιδέα.
https://www.youtube.com/watch?v=mUnMOG8xKsg
Και μετά σκέφτηκα που η Ειρήνη, και όλοι συμφώνησαν, με είπε συντηρητικό. Πάαααρα πολύ άσχημο. Αλλά δε με νοιάζει γιατί δεν το πιστεύω στ' αλήθεια για μένα αυτό. Αν εγώ είμαι συντηρητικός τότε γιατί όλοι θεωρούν αυτά που κάνω ή λέω να κάνουμε ακραία; Ξενέρωτοι, φαφλατάδες, δειλοί και φοβητσιάρηδες, εγώ αυτό νομίζω. Ας ξεκινήσει κάποιος για Θεσσαλονίκη με ποδήλατο και 20 κιλά στην πλάτη του και μετά μπορεί να με πει ο,τι θέλει. Ασχέτως του τι έγινε στη Θήβα, εσύ μαράκι σσσσσστ.
Α! Βρήκα τι θα κάνω! Θα σχεδιάσω την Πάρνηθα!
https://www.youtube.com/watch?v=rOoCixFA8OI
https://www.youtube.com/watch?v=0klzvRBIeMs
Η πλέιλιστ μου so far.
Η δηλητηρίαση μου όσο ξεθωριάζει, τόσο νιώθω πιο βαρεμένος να σηκωθώ απ'το κρεβάτι. Ορκίστηκα πως δεν θα ξαναφάω από εκεί αλλά και πάλι. Είχα να πάθω αληθινή δηλητηρίαση πάρα πολλά χρόνια, νομίζω παραπάνω από 10. Τότε θυμάμαι ήμουνα διακοπές με τη μαμά μου και τον Αχιλλέα και τα αδέρφια μου (ίσως να έλειπε ο μεγάλος) στην Κουρούτα, πριν γίνει ιν, και είχαν πάει όλα στραβά. Όλα όμως. Κλειδωθήκαμε 2 φορές έξω απ'το αμάξι, έβρεχε συνεχώς, έπαθα δηλητηρίαση και ξερνούσα για 1.5 μέρα σ υ ν ε χ ώ ς
https://www.youtube.com/watch?v=SDTZ7iX4vTQ
κι νομίζω εν τέλει δεν είχε περάσει καθόλου καλά η μαμά μου. Εγώ είχα περάσει αδιάφορα, άλλωστε ήμουν στην ηλικία όπου μου αρκούσε να ήμουνα απλά έξω από το σπίτι, να είχα χώρο να τρέξω και να παίξω και να δω καινούργια μέρη. Για τα αδέρφια μου δεν ξέρω πως πέρασαν, υποθέτω μέτρια προς κακά, εκτός ίσως από τη μικρή που πρέπει να ήταν πολύ μικρή.
Δεν μπορώ να ξέρω γιατί τα θυμάμαι αυτά. Ίσως να φταίει οτι έβρεξε επιτέλους, οτι ξαναέπαθα δηλητηρίαση μετά από τόσα χρόνια, οτι μίλησα με τη μαμά μου σήμερα. Ποιος ξέρει;
Την Πέμπτη ξαναμπαίνω μέσα για 2 μέρες, για να απολυθώ. Είναι σχεδόν αστείο που μετά από τέτοια ταλαιπωρία βαριέμαι τόσο πολύ να ξαναμπώ μέσα στο στρατόπεδο, ακόμα και για λίγες ώρες. Είναι σαν χτες που μέτραγα πάνω από 200 μέρες ακόμα για να φτάσω εδώ που είμαι. Αλλά όλο για τη θητεία μου μιλάω και έχω κουράσει φαντάζομαι.
Πάλι νιώθω την ανάγκη να απολογηθώ για το οτι δεν έχει κανένα περιεχόμενο αυτή η έγγραφη δήλωση. Δεν θα βάλω καμιά μεγάλη κατάθεση ψυχής μέσα στο κείμενο, δεν θα πω πόσο πολύ με μισώ, πόσα ψυχολογικά έχω κλπ κλπ, καταντάνε αηδία άμα τα λες ξανά και ξανά. Πφφφφτ. Με ταυ.
Απλά αποφάσισα να γράψω ώσπου να τελειώσει η πλέιλιστ μου γιατί βαριέμαι. Άρα λοιπόν η συναισθηματική κατάσταση που θέλω να περάσω είναι η βαρεμάρα, χωρίς αυτή τη φορά να τη δηλώσω, αλλά με το να γράψω κάτι βαρετό. Είναι βαρετό και που το εξηγώ. Βαριέμαι παααρα πολύ και ο Κώστας λέει πως οι αληθινά έξυπνοι άνθρωποι δε βαριούνται. Αν ισχύει αυτό πρέπει να είμαι τελείως ηλίθιος. Αλήθεια πως θα συνεχιστεί η ζωή μου; Θα βαριέμαι συνεχώς; Δεν γίνεται αυτό πωπωωωωω δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω αλλά κάτι πρέπει να κάνω! Άμα πιάσω δουλειά θα βελτιωθούν οι βαρετές στιγμές μου αλλά μόνο λίγο.
Το σαββατοκύριακο που πέρασε βέβαια δεν βαρέθηκα καθόλου. Βασικά όλη τη βδομάδα δε βαρέθηκα, ήμουν συνέχεια έξω. Τώρα γιατί βαριέμαι; Μπορώ να βγω αύριο ξέρω γω δεν χάθηκε και ο κόσμος, είμαι πολύ ανυπόμονος ίσως αυτό να φταίει. Χτες πονούσα τόσο που δεν μπορούσα να κοιμηθώ οπότε και έβαλα το 2 να τα ξαναδώ και απόλαυσα τα πρώτα 15 λεπτά (μετά πονούσα και δεν μπορούσα να παρακολουθήσω άλλο) και σκέφτηκα πως αν επιχειρούσα σχέση ομοφυλοφιλική θα ήταν πολύ καλά γιατί νιώθω πως μέ ένα αγόρι θα μπορούσα να συνδεθώ πολύυυ πιο πολύ και να γίνουμε στ' αλήθεια φίλοι και, ε, αν έπεφτε και κανά φιλάκι τι να κάνουμε. Αλλά μπα, δε με τρελαίνει κιόλας η ιδέα.
https://www.youtube.com/watch?v=mUnMOG8xKsg
Και μετά σκέφτηκα που η Ειρήνη, και όλοι συμφώνησαν, με είπε συντηρητικό. Πάαααρα πολύ άσχημο. Αλλά δε με νοιάζει γιατί δεν το πιστεύω στ' αλήθεια για μένα αυτό. Αν εγώ είμαι συντηρητικός τότε γιατί όλοι θεωρούν αυτά που κάνω ή λέω να κάνουμε ακραία; Ξενέρωτοι, φαφλατάδες, δειλοί και φοβητσιάρηδες, εγώ αυτό νομίζω. Ας ξεκινήσει κάποιος για Θεσσαλονίκη με ποδήλατο και 20 κιλά στην πλάτη του και μετά μπορεί να με πει ο,τι θέλει. Ασχέτως του τι έγινε στη Θήβα, εσύ μαράκι σσσσσστ.
Α! Βρήκα τι θα κάνω! Θα σχεδιάσω την Πάρνηθα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου