Κι όπως φεύγουνε οι μέρες και περνούν τα χρόνια:
Αύριο σκοπεύω να περάσω 22 ώρες στο ίδιο αγαπημένο μου μέρος πηγαίνοντας σε ένα ξένο, μάλλον παράξενο μέρος. Τι παράξενο ταξίδι που θα είναι. Θα πάρω φαγητά μαζί μου γιατί θα ταξιδεύω ώρες επί ωρών. Θα περάσω από πολλά μέρη, κάποια από αυτά τα έχω ξαναδεί και κάποια θα τα δω φευγαλέα μόνο για κανά μισάωρο. Θα φοράω ξένα ρούχα κι ένα ανόητο καπέλο, θα ανησυχώ για το τι θα βρω αλλά δεν θα μπορώ να κάνω τίποτα πέρα από το να περιμένω να φτάσω. Ίσως να κρυώνω λίγο αλλά θα βγαίνω τακτικά στο κατάστρωμα να παίρνω αέρα. Νιώθω ήδη πνιγμένος. Όσο θα είμαι έξω θα προσέχω όμως μη μου παρασύρει ο αέρας το μπερέ, μη μείνει σε κανένα άλλο νησί και φτάσω με μισή στολή στη Λήμνο. Πρέπει να φτάσω ολόκληρος στην ΑΚΜΒΠΠΕΠ. Πρέπει να προσέξω μην αφήσω κανένα κομμάτι μου πίσω. Μόνο έτσι θα γυρίσω ολόκληρος.
Αύριο σκοπεύω να περάσω 22 ώρες στο ίδιο αγαπημένο μου μέρος πηγαίνοντας σε ένα ξένο, μάλλον παράξενο μέρος. Τι παράξενο ταξίδι που θα είναι. Θα πάρω φαγητά μαζί μου γιατί θα ταξιδεύω ώρες επί ωρών. Θα περάσω από πολλά μέρη, κάποια από αυτά τα έχω ξαναδεί και κάποια θα τα δω φευγαλέα μόνο για κανά μισάωρο. Θα φοράω ξένα ρούχα κι ένα ανόητο καπέλο, θα ανησυχώ για το τι θα βρω αλλά δεν θα μπορώ να κάνω τίποτα πέρα από το να περιμένω να φτάσω. Ίσως να κρυώνω λίγο αλλά θα βγαίνω τακτικά στο κατάστρωμα να παίρνω αέρα. Νιώθω ήδη πνιγμένος. Όσο θα είμαι έξω θα προσέχω όμως μη μου παρασύρει ο αέρας το μπερέ, μη μείνει σε κανένα άλλο νησί και φτάσω με μισή στολή στη Λήμνο. Πρέπει να φτάσω ολόκληρος στην ΑΚΜΒΠΠΕΠ. Πρέπει να προσέξω μην αφήσω κανένα κομμάτι μου πίσω. Μόνο έτσι θα γυρίσω ολόκληρος.
