Παρασκευή 18 Ιουλίου 2014

Καλοκαιράκι!!!


Το καλοκαίρι κάνει πολύ ζέστη. Και πολύ σωστά παρατήρησε ένας φίλος μου ότι η λέξη καλοκαίρι είναι λάθος για να περιγράψει τους 3 μήνες που κάνει την περισσότερη ζέστη απ’ όλο το χρόνο. Δεν είναι καλός καιρός να έχει 45 βαθμούς και να μην μπορείς να αναπνεύσεις. Ή το μεσημέρι να ρίχνεις νερό στο πρόσωπο σου κάθε μισή ώρα για να αντέξεις.

Το καλοκαίρι κάνει ζέστη. Και δεν είναι ωραία. Αλλά τα βράδια του καλοκαιριού είναι τέλεια. Ίσως κάνει ακόμα ζέστη αλλά όχι τόση που να σ’ εκνευρίζει. Και βγαίνεις βόλτες και κάνεις πράγματα και μπορείς να τριγυρνάς χωρίς παλτό και τσάντα, δεν χρειάζεται να κουβαλάς ομπρέλα ακόμα κι αν έχει συννεφιά, σχεδόν παρακαλάς να βρέξει.

Τις καλοκαιρινές νύχτες ακόμα κι όταν είμαι στην Αθήνα (στην πόλη μου) μου αρέσει να κάθομαι και να χρησιμοποιώ τις αισθήσεις μου.

Να κοιτώ τον

·         Βαθύ μπλε ουρανό με τη μεγάλη άρκτο να δείχνει πάντα το βορρά, τα αστέρια λαμπυρίζουν αχνά στην πόλη μου αλλά με λίγη φαντασία τα βλέπεις ολοκάθαρα. Αχ όμορφη καλοκαιρινή ατμόσφαιρα.
·         Γκρίζο ουρανό απ’ τους καπνούς με μια πορτοκαλιά λάμψη απ’ τις φωτιές κάτω στις γειτονιές μου. Πύρινα βέλη εξακοντίζονται από μακριά και σκοτώνουν την οικογένεια μου, τους φίλους μου. Κάνει ζέστη εδώ. Πολύ ζέστη.
·         Μαύρο ουρανό και τους κρατήρες από τους πυραύλους να ανοίγουν τρύπες σα σπίτια. Οι τροχιοδεικτικές χαράζουν σαν πεφταστέρια το μαύρο τοπίο και απαντούμε όλοι μαζί, όλοι μαζί λες και είναι η τελευταία μας ελπίδα. Λες.

Να ακούω

·         Τους ήχους της αγαπημένης μου πόλης, τα αμάξια, τα γέλια στους δρόμους, τις μουσικές, τραγούδια από αγνώστους. Άθελα μου χαμογελώ γιατί είναι ωραία η καλοκαιρινή ανεμελιά.
·         Τα ουρλιαχτά από τους τραυματίες και τους συγγενείς τους. Δεν ανησυχώ, σύντομα θα σωπάσουν, το νοσοκομείο ανήκει στις «υποδομές» που θέλουν να χτυπήσουν οι συνάνθρωποι μας. Ακούω τις βρισιές των στρατιωτών που σκοτώνουν παιδιά και αμάχους, τα γέλια τους. Δεν ανησυχώ σύντομα θα φτάσουν και στη δικιά μου γειτονιά. Δεν είμαστε και μεγάλη περιοχή στο κάτω κάτω, σκέφτομαι και άθελα μου χαμογελώ. Έχουμε κι εμείς βρισιές να πούμε και τραγούδια και φωνές.
·         Τις τσιρίδες των «Κατερινιών» που κατεβαίνουν, σαν να ναι 60 χρόνια αργοπορημένες, τόσο πολύ βιάζονται. Ακούω στη γλώσσα μου, στη δικιά μου γλώσσα, να ετοιμάζεται η απάντηση και άθελα μου χαμογελώ. Δεν θ’ αφήσουμε ακόμα φασίστες να περνούν από τα μέρη μας ανενόχλητοι. Ακόμα.

Μυρίζω

·         Μυρίζει γιασεμιά, κι ας είναι γραφικό, κι ακόμα μυρίζω φαγητό, ποτά, ανθρώπους, γεμάτη η πόλη μου από όμορφες μυρωδιές. Δεν ανοίγω κλιματισμό για να μυρίζω έξω από το παράθυρο μου τη ζωή, τη χαρά του καλοκαιριού.
·         Μυρίζω τον καπνό και το μπαρούτι και το αίμα. Και κάπου με πιάνει σα ναρκωτικό και σηκώνομαι από την τρύπα που έχουμε χωθεί και θέλω να φωνάξω μέχρι να ξεσκιστεί ο λαιμός μου, να φωνάξω για να τρομάξουν από την αδικία τους, να τρομάξουν και να φύγουνε. Δε φωνάζω γιατί θα προδώσω τη θέση μας. Και πρέπει κάποιοι να μείνουν, πρέπει κάποιοι να απομείνουν να πολεμήσουν. Καταπίνω την κραυγή και περιμένω να λήξει ο συναγερμός για να βγω. Καταπίνω και περιμένω. Καταπίνω και περιμένω.
·         Μυρίζει λάδι και βρώμα εδώ μέσα. Ανυπομονώ να ανοίξουμε την πόρτα και να βγούμε έξω, να μυρίσω λίγο καθαρό αέρα, να μην πεθάνω σ’ αυτό το κουβούκλιο. Ας μυρίζω λίγο καλοκαίρι και ας με σκοτώσουνε. Αλλά, σάμπως φαίνεται, δεν είναι η ώρα μας ακόμα. Με κλεμμένα όπλα και δανεικές ιδέες θα επιζήσουμε λίγο ακόμα.


Αγαπώ την πόλη μου και δεν γουστάρω να βλέπω κάγκουρες και πρεζάκια να τη βρωμίζουν. Μου τη σπάνε όλοι αυτοί που περνούν με τις εξατμίσεις και τα μπιτάκια και ενοχλούν. Μπορώ τουλάχιστον να κλείσω την πόρτα.

Αγαπώ τη χώρα μου και δεν αντέχω άλλο να με διώχνουν, να σκοτώνουν τα παιδιά μου, να χαλάνε τα σπίτια μου. Όλα με μια ευκολία αφοπλιστική. Όλα στο όνομα του δυνατότερου. Όλα σε βάρος μας. Μπορώ τουλάχιστον να πολεμήσω λίγο ακόμα.

Αγαπώ την ελευθερία μου και δεν θα σταθώ να αφήσω το φασισμό και το μίσος να πιάνουν ρίζες στον κόσμο που ζω. Θα αντισταθώ μέχρι να νικήσω. Και η νίκη μου θα είναι νίκη όλου του κόσμου. Θα αντισταθώ μέχρι να πεθάνω. Και ο θάνατος μου θα είναι ο θάνατος όλου του κόσμου.


 








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου