Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013

Σκουπίδια δημοσιογράφοι



Μαύρο. Μαύρο. Μαύρο. Μαύρο. Μαύρο. Μαύρο. Μαύρο. Σκοτάδι.
Ξεκούραση. Ξεκούραση. Ξεκούραση. Ξεκούραση. Μόνο.
Κάθε φορά παίρνω το τελευταίο τρένο. Τρένο. Και κάθε φορά έφευγα κλαμένος. Πως γίνεται αυτό; Ήταν αστείο.
Απόσπασμα. Απόσπασμα. Απόσπασμα. Απόσπασμα κειμένου, απόσπασμα σκέψης, απόσπασμα στρατιωτικό.
Απόσπασμα, απόσμασμα, από τη σμασμά μου. Από τη μαμά μου. Θέλω τη μαμά μου. Θέλω εμένα όταν ήθελα τη μαμά μου.
Καταστρέψει. Αυτό έχει κάνει.
Υγρασία ή κλαίω; Ή είμαι κρυωμένος; Ή τίποτα; Ή απλά έψαχνα δικαιολογία; Γιατί ρωτάω συνέχεια; Επειδή είμαι διπλωμάτης και δεν λέω ποτέ την αλήθεια;
Μπορεί.
Σκάσε.
Σκάσε.
Σκάσε.
Μου υποσχέθηκες. Και σου υποσχέθηκα. Και σου υποσχέθηκα. Και σου υποσχέθηκα. Και σου υπόσχομαι. Και σου είχα υποσχεθεί. Όλο υποσχέσεις ήμουν. Και τώρα δεν υπόσχομαι τίποτα.
Σιχαίνομαι τη λέξη κλάμα. Και τη λέξη κούραση. Και τη λέξη θάνατος. Πρέπει να τις επαναπροσδιορίσω.
Σιχαίνομαι. Πολλά πράγματα. Να συζητάω μόνος μου πχ. Από δω πχ.
Σκάσε.
Άμα γράφω σκάσε συχνά είναι επειδή θέλω να σκάσεις, όχι για κάποιον άλλο λόγο.

Όταν γίνει επανάσταση(γιατί θα γίνει), θα είμαι πολύ ενεργό μέλος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου