Φέιντ άουτ ρε. Μέσα. Δύο. Βόνταφον.

Αχ φύγε! Έλαααα άσε με ήσυχο για λίγο. Ωραία.

Πως αισθάνονται τα πλάσματα που δεν μπορούν να κάνουν φασαρία; Όλοι για να δηλώσουν την ύπαρξή τους χρησιμοποιούν μια αίσθηση. Κεντρίζουν ένα από τα πέντε κανάλια. Φωνάζουν και τους ακούς. Κινούνται και τους βλέπεις. Σε ακουμπούν και τους νιώθεις. Ιδρώνουν και τους μυρίζεις. Σε φιλούν και τους γεύεσαι. Ή τους γλύφεις, ναι οκ. Πως νιώθουν αυτοί που δεν μπορούν να κάνουν φασαρία; Που δεν μπορούν να κουνηθούν; Που δεν τολμούν να σε ακουμπήσουν; Που το φιλί τους είναι κάτι αδύνατο; Που η μυρωδιά τους είναι αδιάφορη; Υπάρχουν αυτοί; Υπάρχουν δυστυχώς.

Δεν είχα, για αυτό.

Παράτα με.

Άρα με αυτόν που συζητώ τώρα από μέσα μου; Δεν τον ακούω με τα αυτιά μου, δεν τον βλέπω(ευτυχώς), δεν μυρίζει(άσχημα), δεν μπορώ να τον χτυπήσω και δυστυχώς δεν έχουμε φασωθεί ακόμα. Άρα δεν υπάρχει. Σωστά;

Αν το στομάχι μου είχε ζωή, θα του έκανα μια συζήτηση για να σταματήσει να τρώει. Και αν έτρωγα πιο πολύ απ’ όσο θα είχαμε συμφωνήσει, θα ξέρναγε.

Αδιαφορώ, μπορείς να κλείσεις τα μάτια μου και να κοιμηθούμε. Α ναι σωστά δεν μπορείς. Ξεχνώ πως η ζωή μου είναι δική μου(είναι δική μου, είναι δική μου). Και πως είναι τριαντάφυλλο είναι ένα τριαντάφυλλο είναι ένα τριαντάφυλλο είναι, απλά, ένα τριαντάφυλλο.

Γιατί πεινάω.

Αν μπορούσα κι εγώ να γυρνώ το χρόνο πίσω, ίσως να μην το έκανα ποτέ. Ίσως και να το έκανα συνέχεια. Αν γύρναγα το χρόνο συνέχεια δηλαδή θα ήμουν μωρό με τη γνώση ενηλίκου; Δεν θα τρελαινόμουν; Αν γύρναγα το χρόνο μέχρι τη γέννηση μου τι θα συνέβαινε; Θα έδινα συμβουλές στους γιατρούς; Αν τον γύρναγα κι άλλο λίγο; Θα σταμάταγε να γυρίζει προς τα πίσω ή θα σταμάταγα να τον γυρίσω εγώ; Θα γύριζε για πάντα επειδή δεν θα μπορούσα να τον σταματήσω;

Αν σου προκαλεί(προκαλώ) εμετό είναι επειδή είναι(είμαι) σιχαμερό(ς). Αν γίνω έτσι τίνη, σου επιτρέπω να με πληγώσεις. Μέχρι τότε απαγορεύεται.