Το πρώτο μου βιβλίο το λέγανε Στάλιν. Το δεύτερο θα το πω: "Κρέμα τον Χρουτσώφ"(από την κρεμάλα όχι το γάλα)

Μέρος 2^ο

«Πρώτα αυτοί, αύριο εμείς»

(Παφ! Σφαλιάρα.

-Τι θα πει, σήμερα αυτοί αύριο εμείς;

Παφ!

-Τι θα πει, σήμερα αυτοί αύριο εμείς;

Παφ!

-Τι θα πει, σήμερα αυτοί αύριο εμείς;

Παφ.)

                Είναι η 427 μέρα δουλειάς μου σαν ειδικός ανακριτής της κρατικής υπηρεσίας ασφάλειας και ειρήνης. Ακόμα δεν μπορώ να συνηθίσω τις ανακρίσεις. Πρέπει να είναι ο τριακοστός έβδομος που ανακρίνω σήμερα. Πάντα η ίδια ρουτίνα. Παίρνεις το φάκελο, διαβάζεις το λόγο που βρίσκεται εδώ, συνέλευση για την κατεύθυνση της ανάκρισης, αποφάσεις, πλάνο και μετά στο δωμάτιο ανάκρισης 17. Στο φάκελο του σήμερα έγραφε: «Αδικαιολόγητες νοοτροπίες ατομικισμού και απομόνωσης». Τι θα πει αυτό; Παρακάτω διάβαζα πως κατά τη διάρκεια συνελεύσεων στο σωματείο του(σωματείο μηχανικών στη χημική βιομηχανία) στην τοποθέτηση του ανέφερε τη φράση: «Σήμερα αυτοί, αύριο εμείς». Η αναφορά εξηγεί παρακάτω: «Αποφασίστηκε να μεταφερθεί ο Γ. Κ. για ανάκριση στο τμήμα ασφάλειας και ειρήνης καθώς σε ανάλυση και σε συζήτηση μαζί με τον συγκεκριμένο εργαζόμενο θεωρήθηκε πως η ανάλυση των κοινωνικών προβλημάτων και οι πιθανές αντιμετωπίσεις αυτών από τη δική του σκοπιά παρουσιάζουν μια τάση εξατομίκευσης παραπάνω από το αποδεκτό, έναν ανεπίτρεπτο διαχωρισμό των κοινωνικών ομάδων κατά προσωπική προτίμηση και χωρίς αντικειμενικά κριτήρια. Ειδικότερα η φράση «σήμερα αυτοί αύριο εμείς» προσδίδει φασιστικό χαρακτήρα στη θεώρηση του συνάδελφου καθώς η φράση αυτή καθαυτή έχει επικίνδυνο υπόβαθρο με την έννοια του διαχωρισμού του «εμείς» από το σύνολο, δίνοντας μάλιστα και προτεραιότητα στην έννοια της φιλικά προσκείμενης κοινωνικής ομάδας του «εμείς». Σύμφωνα με τις τελευταίες αποφάσεις των εργαζομένων στις κύριες γραμμές παραγωγής και μεταποίησης, το σύνολο του εργαζόμενου λαού έχει χρέος να παλεύει και να δρα σύσσωμο, πέρα από διακρίσεις και εξατομικεύσεις. Πιστεύουμε πως, ο εν αναφορά συνάδελφος δεν ακολουθά σωστά αυτή την απόφαση βάζοντας σε κίνδυνο την νέα μας οικοδόμηση. Για αυτό το λόγο αναθέτουμε στο γραφείο ανακρίσεων της υπηρεσίας ασφάλειας και ειρήνης να ανακρίνει το συνάδελφο και να βγάλει χρήσιμα συμπεράσματα σχετικά με τους λόγους και τα ερεθίσματα τα οποία ώθησαν τον ανακρινόμενο στο να ακολουθήσει αλλά και να παραθέσει αυτές τις ιδέες, αλλά και φυσικά προτάσεις για την αντιμετώπιση και εξάλειψη των λόγων αυτών».

                Μάλιστα. Δεν διαφωνώ. Αλλά όσο και να ρωτήσεις, όσο και να επιμείνεις μια καρφωμένη ιδέα δεν μπορείς να τη βγάλεις από το μυαλό του άλλου. Υπόδειγμα εργαζόμενου, με πολύ σταθερή απόδοση και εξαιρετικό χαρακτήρα. Τι να του πεις; Α ναι, είσαι κολλημένος σε μικροαστικές ιδέες που παραπέμπουν σε φασιστικά ιδεώδη και πρέπει να τα αποβάλλεις; Ότι είσαι ένα με όλους τους υπόλοιπους και άρα δεν υπάρχει το «αυτοί» και το «εμείς»; Ότι και εμείς να είμαστε καλά, αν υποφέρουν οι «αυτοί» τότε πρέπει να υποφέρουμε και εμείς μέχρι να μην υποφέρει κανείς;  

                Βαθιά ανάσα. Ξαναμπαίνω μέσα. Με κοιτάει.

-Συνάδελφε γιατί είμαι εδώ;

-Δεν γνωρίζεις;

-Δεν μου εξήγησαν ικανοποιητικά όταν με μετέφεραν.

-Πιστεύεις ότι σου φέρθηκαν άδικα.

-Όχι.

-Πως κι έτσι; Αφού δεν γνωρίζεις το λόγο που σε έφεραν εδώ.

-Έχω εμπιστοσύνη στην οργάνωση.

-Είσαι εδώ επειδή έχεις μείνει πίσω. Ήσουν, ας πούμε επικίνδυνος.

-Συνάδελφε κινδυνεύω;

-Όχι. Εμείς κινδυνεύουμε από σένα. Δεν άκουσες τι σου είπα;

 

Τέλος 2^ου μέρους

Το πρώτο μου βιβλίο το λέγανε Στάλιν. Το δεύτερο θα το πω: "Κρέμα τον Χρουτσώφ"(από την κρεμάλα όχι το γάλα)

Πρόλογος

“Life is what you make it”

Ήρθε η ώρα για την ήττα. Και ήρθε η ώρα η ήττα να είναι εσείς. Ήρθε η ώρα της απογοήτευσης, του τρόμου, της νοσταλγίας. Ήρθε η στιγμή να φοβηθείτε όπως ποτέ άλλοτε. Ήρθε η ώρα και στιγμή να αναθεματίσετε την ώρα και τη στιγμή που με προκαλέσατε. Που με ειρωνευτήκατε. Που προκαλέσατε. Που πληγώσατε. Που θίξατε το κόμμα και την πολιτική του. Που νομίσατε θα με γονατίσετε. Που ανεβήκατε πάνω στο βουνό να με κοροϊδέψετε στο σταυρό. Στο σταυρό που ανέβηκα μόνος μου. Ήρθε η ώρα να κατέβω όμως. Να κατέβω και να σας καταστρέψω, να πνίξω τα παιδιά σας, να διαλύσω τα χρωμοσώματα σας, να αφανίσω το dna σας και να γελάσω πάνω από τη στάχτη σας.

Εν συντομία, ήρθε ο καιρός να ηττηθείτε.

Μέρος 1^ο

«Ποιήματα που έπρεπε να γραφτούν»

Μετά την έναρξη των εργασιών του 1^ου επίσημου συνεδρίου Σ.Κ. το οποίο ξεκινά επίσημα και με κάθε επισημότητα 20 Δεκέμβρη και τελειώνει στις 6 Ιανουαρίου(ξεεεεέρω τι σκέφτεστε), σε μία από τις πρώτες συνεδριάσεις καθιερώθηκε και ο επίσημος ορισμός της λέξης – επιθέτου: Ηλίθια-χοντρή(επίσημα). Ο προσδιορισμός ηλιθιαχοντρή, ο οποίος διαβάζεται και προφέρεται σαν μια λέξη δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο θήτα και το ντρή, έχει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που παρουσιάζονται αναλυτικά παρακάτω.

1)      Ο προσδιορισμός ανήκει μόνο σε άτομα γυναικείου φύλου δηλαδή δεν υπάρχει ηλιθιοςχοντρός(ακούγεται απαίσια). Αντίστοιχο σε ανδρικό χαρακτηρισμό είναι το δίποδο ζώο αν και πάει και για τα 2 φύλα το συγκεκριμένο.

2)      Ο όρος ηλιθιαχοντρή δεν χρησιμοποιείται ποτέ για μια χοντρή γυναίκα, ούτε και για μια χαζή. Τις ηλίθιες τις λέμε ηλίθιες(αν πρέπει να είμαστε κακοί) και τις χοντρές χοντρές(για τον ίδιο λόγο). Ούτε και χρησιμοποιείται για τον συνδυασμό των 2 αυτών χαρακτηριστικών. Δηλαδή αν μια κοπέλα είναι ηλίθια και είναι και χοντρή τότε αναγκαστικά, αν πρέπει αν της το πετάξουμε μέσα στη μούρη της επειδή μάλλον έχουμε πρόβλημα, τότε θα την πούμε ηλίθια χοντρή. Με κενό. Ή έστω χοντρο-ηλίθια. Που χρησιμοποιείται όμως αυτός ο θαυμάσιος όρος;

3)      Ο όρος ηλιθιαχοντρή χρησιμοποιείται σε κοπέλες οι οποίες όπως είπαμε ανεξάρτητα με το βάρος και την ευφυΐα τους επιλέγουν συνήθως ή κάποιες φορές ή έχουν επιλέξει σε περιπτώσεις τέλος πάντων να αντιδράσουν σαν ηλιθιεςχοντρές. Να επιλέξουν δηλαδή να δράσουν σα να μην μπορούν να κουνηθούν ΚΑΙ σα να είναι εντελώς ηλίθιες(τονίζω το ότι δεν έχει σημασία αν είναι όντως).

Παράδειγμα νο1: η φίλη μου η Ελένη είπε να κάνουμε πρόβα στις 6 και όταν φτάνουμε είναι με τα εσώρουχα και τρώει MacDonalds. Είναι μια ηλιθιαχοντρή.

Παράδειγμα νο2: η άλλη φίλη μου η Ελένη επιλέγει να κατουράει μέσα στο δρόμο μπροστά στους περαστικούς. Δεν έχει σημασία αν νιώθω να με κάνει ρεζίλι(γιατί δεν με ενδιαφέρει), είναι μια ηλιθιαχοντρή.

4)      Το ηλιθιαχοντρή χρησιμοποιείται με συγκεκριμένο τρόπο. Συνήθως επιλέγουμε να το χρησιμοποιήσουμε ανά τριάδες με γρήγορη και κακή άρθρωση. «Ηλιθιαχοντρή ηλιθιαχοντρή ηλιθιαχοντρή» που να ακούγεται κάπως σαν: «λιθαχοντρηλιθαχοντρηλιθαχοντρη». Ένας εναλλακτικός τρόπος αν και δεν προτιμάται γενικώς είναι να το φωνάζεις σα να φωνάζεις τη χειρότερη προσβολή στη γη, ειδικά σε αυτές που δεν το έχουν ξανακούσει και νομίζουν ότι τις λες χοντρές και ηλίθιες.

Οι πρώτες εκτιμήσεις του Συνεδρίου θα δημοσιοποιηθούν εδώ μαζί με παραπομπές και το κλείσιμο της διαδικασίας. Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.

Τέλος 1^ου μέρους.

Ειλικρινής μεταμέλεια του κώλου

Μια από τις μεγάλες αλήθειες της ζωής είναι ότι ο παίζων χάνει και ο πίνων μεθά. Αυτό μου το έχει μάθει η μαμά μου που τα έκανε και τα δύο αρκετά συχνά απ’ όσο ξέρω.

Που το βρήκες αυτό το βιβλίο; Αναρωτιέμαι. Που το βρήκες; Μπορεί να το αγόρασες, μπορεί να στο έδωσαν. Γιατί αναρωτιέμαι; Από πότε απαγορεύονται τα ποιήματα; Στην τύχη εντελώς συνειδητοποίησα ότι είμαι αυτός που είναι λάθος στην ιστορία. Δε ζητάω συγγνώμη όμως, λένε αν κάνεις λάθος το αμέσως επόμενο είναι να το παραδεχτείς. Δεν θέλω να ξέρω αυτούς που το λένε αυτό.

Το ξέρετε ότι είμαστε όλοι καταδικασμένοι σε θάνατο; Από τον ίδιο το θεό παρακαλώ. Δεν μας αφήνει να ζήσουμε για πάντα γιατί ξέρει ότι θα τον βρούμε και θα τον σκοτώσουμε. Πήρε την ψυχή μας και τη χώρισε σε εκατομμύρια κομμάτια, μας άφησε όλους λειψούς να ψάχνουμε τους υπόλοιπους πεμπτουσιωτές, μας χώρισε τόσο που δε νιώθουμε όταν πεθαίνουν τα υπόλοιπα κομμάτια της ψυχής μας. Κάθε φορά που γεννιέται ένα παιδί ξέρουμε ότι κάπου, κάποιος σκότωσε κάποιον, κάποιος διέπραξε φρικτά εγκλήματα, αλλιώς πώς θα μπορούσε να μπει στο παιδί μας το θραύσμα που του αναλογεί; Είναι σατανική πράξη η γέννηση ενός καινούργιου ανθρώπου. (Το θέμα είναι να βρούμε το θεό και να τον σκοτώσουμε. Αυτό είναι το θέμα). Ήταν μια ψυχή εντάξει; Ας πούμε ότι υπάρχει αυτό το πράγμα που λέγεται ψυχή και ήταν μια μεγάλη. Και την πήρε ο θεός που δεν είναι θεός απλά έχει τη γνώση θεού και με φρίκη και τρόμο τη χώρισε σε κομμάτια για να γεμίσει τους ανθρώπους που έφτιαξε, για να τους κάνει όντα. Απλά για το χάβαλο. Και έφτιαξε ανθρώπους και έχουν ένα κομμάτι ψυχής όλοι. Κάθε φορά όμως πρέπει για να βγούνε κι άλλοι, να ξαναχωρίζεται η ψυχή(η χελώνα) αυτή. Και έτσι μόνο με το θάνατο και την αηδία μπορείς να φτιάξεις νέους ανθρώπους. Αν πεθάνει ο θεός δεν θα καταφέρουμε τίποτα απλά θα έχει ενδιαφέρον.

Δεν πιστεύω στην ψυχή γιατί δεν ξέρω τι μπορεί να είναι αυτό το πράμα. Και δεν με νοιάζει και να μάθω. Θέλω να πάρω τον εαυτό μου, να πάρω το μυαλό του και την καρδιά του και να φτιάξω όμορφα πράγματα. Και μετά να τα βλέπω και να χαίρομαι. Και μετά να τα χαίρονται και οι άλλοι και να είμαστε χαρούμενοι που υπάρχουν ωραία πράγματα και ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε αυτοί που τα φτιάξαμε. Ίσως η γνώση να μην έχει ταβάνι και οι δυνατότητες των γνώσεων που αποκτάς να μην τελειώνουν ποτέ. Μπορεί ναι, μπορεί όχι. Κανείς δεν ξέρει και μη μου το παίζετε έξυπνοι.

Βαρέθηκα. Κι εσείς; Συμφωνώ.

Φαγητό. Εμετός. Φαγητό. Εμετός. Φαγητό. Εμετός. Φαγητό. Εμετός. Φλερτ. Εμετός. Βόλτα. Εμετός. Χάπια. Εμετός. Πόδια. Εμετός. Μπάσκετ. Εμετός. Δουλειά. Εμετός. Σινεμά. Εμετός. Φωτάκια. Εμετός. Σιντριβάνι. Εμετός. Ποδήλατο. Εμετός. Πελματογράφημα. Εμετός. Θεατρική. Εμετός. Εγκεφαλικός. Εμετός. Τι να πεις; Νευρική ανορεξία για ζωή. Κλινική κατάθλιψη για στυλ. Και πλατυποδία για το χάβαλο.

Είμαστε χαβαλέδες.