Jedi mind tricks κι έτσι

Ένας καρκίνος στα 50. Και μια άνοια στα 70. Και μια ‘’κατάθλιψη’’ στα 20. Αλλά όλα αυτά είναι λεπτομέρειες αφού δεν έχω να ανέβω στο βορρά ή στο νότο, να δώσω την καρδιά μου να τη φας, να πάρω το μυαλό σου να το διαβάσω και άλλα τέτοια ποιητικά. 

Κάτι αλλάζει. Το μυρίζω στον αέρα, το βλέπω στη μούρη σου, το νιώθω στα χέρια μου που δεν τρέμουν ενώ θα έπρεπε, το ακούω στον ελαφρά συγκαταβατικό σου τόνο. Άμα αφήσεις το μυαλό σου ελεύθερο να δεχτεί όλα τα ερεθίσματα θα δεις πολλά. Και εγώ επειδή είμαι τζεντάι βλέπω. 

Βλέπω πως μ’ αγαπάς ήδη αν και δεν ξέρεις ακόμα ποιος είμαι(και θα την πάθεις). (ε)

Βλέπω ότι σταματάς να με συμπαθείς γιατί σε κάνω να νιώθεις άσχημα(κι ας μην το κάνω επίτηδες). (ε)

Βλέπω να με ψάχνεις κι ας μην κόβεσαι. (β) 

Βλέπω να με περιμένεις αλλά να έχεις βαρεθεί. (μ)

Βλέπω να φεύγεις για μήνες σε λίγο και ακόμα να μην μπορείς να φερθείς με ειλικρίνεια. (κ)

Βλέπω να θες να κοιμηθούμε μαζί αλλά δεν καταλαβαίνω ακόμα γιατί. (ε)

Βλέπω να με κλέβεις αλλά να μην το καταλαβαίνεις. (ρ)

Βλέπω να με παρατάς και να μην το θες(απλά συμβαίνει). (κ)

Βλέπω να με ξεχνάς αλλά ταυτόχρονα να με θυμάσαι και που και που. (κ)

Βλέπω να με ξεχνάς τελείως και να λυπάμαι. (μ)

Βλέπω να κοιμάμαι μόνο με το μπλε και κόκκινο πια. (μ)

Και βλέπω και εσένα και εσένα και εσένα να ζεις δίπλα μου, να χαίρεσαι μαζί μου και να λυπάσαι μόνος/η σου και λέω κοίτα που δεν είμαι τελικά το κέντρο του κόσμου. Είναι μια ανακούφιση όπως και να το κάνεις.