Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

Μου χρωστάω 16 και όσο πάει ανεβαίνει αντι να κατεβαίνει


Κάποτε υπήρξαν οι θεοί, οι οποίοι δεν ήταν θεοί, αλλά πλάσματα με τη γνώση θεών. Και έφτιαξαν κάποιους κόσμους. Σίγουρα όχι όλους, γιατί και αυτοί από κάποιον κόσμο ξεκίνησαν. Πότε άρχισαν και πότε τελείωσαν τις εργασίες τους κανέναν δε νοιάζει οπότε δεν θα ασχοληθούμε εδώ. Έφτιαξαν πολλούς όμως. Ο καθένας με τη δικιά του ομορφιά και χαρακτήρα. 

Και έκαναν μάγια στα έλλογα πλάσματα να ταξιδεύουν σε αυτούς τους κόσμους, όχι πάντα με τη θέληση τους αλλά ούτε και πάντα ακούσια. Και οι άνθρωποι(που είναι αυτοί που μας ενδιαφέρουν εδώ), ταξίδευαν από τότε που θυμούνται τον εαυτό τους. Σε κόσμους όμορφους, άσχημους, άχρωμους, κενούς, γεμάτους ζωή, γεμάτους κίνηση, ακίνητους για πάντα, λυπημένους, χαρούμενους, κόσμους με συναισθήματα, κόσμους χωρίς τελειωμό. Και ταξίδευαν.

Εγώ εδώ θα πω για έναν κόσμο παράξενο. Βρέθηκα πολλές φορές αλλά καμία δεν μου άρεσε. Αυτός ο κόσμος μοιάζει με πολλούς αλλά δεν είναι ακριβώς ίδιος με κανέναν. 

Εδώ απαγορεύεται να μιλάς για τα συναισθήματα σου. Πρέπει να τα κρατάς για σένα. Αν μιλάς για το πώς νιώθεις, όλοι σε αποπαίρνουν και σε μισούν γιατί χαλάς, λένε, τις ισορροπίες. Επίσης εδώ, δεν επιτρέπεται να λες ψέματα ποτέ, ούτε για πλάκα. Δεν περνάνε αυτά εδώ. Όποιος πει ψέματα καταδιώκεται μέχρι να μην θέλει να μιλήσει άλλο, ποτέ. Αλλά φυσικά απαγορεύεται να μένεις σιωπηλός για πολύ ώρα. Ο νόμος εδώ λέει ρητά: «Κάθε επισκέπτης επιτρέπεται να μένει σιωπηλός μόνο όταν βρίσκεται έξω από την ακτίνα ακοής άλλου όντος. Σε άλλη περίπτωση ο χρόνος σιωπής δεν δύναται να ξεπερνά τα 5 δεύτερα».

Ένας άλλος νόμος αυτού του μέρους είναι που όταν κάνεις λάθος(ότι λάθος και να κάνεις) καταδικάζεσαι να κουβαλάς μόνιμα ένα μεγάλο σακίδιο πλάτης γεμάτο πέτρες, πολύ βαρύ, και πάνω στην τσάντα γράφουνε το λάθος σου για να το διαβάζουνε όλοι και να μην το ξεχνάς ποτέ. Δεν ωφελεί να ζητήσεις συγγνώμη γιατί εδώ οι συγγνώμες, δεν απαγορεύονται μεν, αλλά κανείς δεν τους δίνει σημασία. Η συγχώρεση είναι κάτι το εξαιρετικά σπάνιο το οποίο, όταν συμβαίνει, γιορτάζεται με ολοήμερα πανηγύρια στις πλατείες των πόλεων με ζωντανή μουσική και dj sets

Εδώ έχει σημασία μόνο αυτό που κάνεις, όχι οι σκοποί σου ή τα θέλω σου. Μόνο την πράξη λαμβάνει υπόψη του ο νόμος, και σε δικάζει πάντα, είτε κάνεις λάθος είτε όχι. Μόνιμα περνάς από δικαστήρια για να εξακριβωθεί πόσο σωστά πράττεις και πότε πρέπει να σου δώσουν σακίδιο. Εγώ έχω ήδη πολλά και περιμένω και άλλες αποφάσεις οπότε καταλαβαίνεις. Και ήδη πονάει η μέση μου ρε γαμώτο. Κωλοσύστημα.

1 σχόλιο: